волк воўк, род. во́ўка и ваўка́ м.;
◊
морско́й волк марскі́ воўк;
волк в ове́чьей шку́ре воўк у аве́чай шку́ры;
волком выть во́ўкам выць;
волко́в боя́ться — в лес не ходи́ть ваўко́ў бая́цца — у лес не хадзі́ць;
волком смотре́ть во́ўкам глядзе́ць;
и волки сы́ты и о́вцы це́лы погов. і ко́зы сы́ты і се́на цэ́ла;
как волка ни корми́, он всё в лес гляди́т погов. як во́ўка ні кармі́, ён усё ў лес глядзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваўчу́га м., разг. матёрый волк, волчи́ще
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
воўк-машы́на ж., текст. волк-маши́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
морско́й марскі́;
◊
морска́я боле́знь марска́я хваро́ба;
морско́й волк марскі́ воўк.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тую́ба, тую́біна ‘абразлівая, лаянкавая назва маўклівага, лянівага чалавека’ (полац., Волк.). Няясна, параўн. туебень, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Зы́каўка ’страказа’ (Мат. Маг.), зы́калка (Бяльк.). Рус. смал. зыкалка ’тс’. Ад зыкацца ’насіцца’ (гл.) з суфіксам ‑(а)‑лк‑а (‑алка > ‑аўка, як волк > воўк). Сцяцко, Афікс. наз., 51. Параўн. зык 2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
подуши́тьI сов., разг. (всех, много) падушы́ць, (много, долго, неоднократно) пападу́шваць, пападушы́ць;
волк подуши́л ове́ц воўк падушы́ў аве́чак.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ваўча́нка ’хвароба ваўчанка’ (БРС). Рус. волча́нка. У бел. мове, магчыма, запазычанне з рус., дзе назва ўтворана ад волк (па характару хваробы). У рус., магчыма, калька з лац. lupus ’тс’ (літаральна ’воўк’). Гл. Гараеў, 54; Фасмер, 1, 346; Шанскі, 1, В, 153.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лі́чаны прич., прил. счи́танный;
◊ ~ныя дні — счи́танные дни;
воўк і ~нае бярэ́ — посл. волк и счи́танное берёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мацёры прям., перен. матёрый, матеро́й;
м. воўк — матёрый волк;
м. плыве́ц — матёрый плове́ц;
м. во́раг — матёрый враг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)