О́гненная Земля́ о-в Во́гненная Зямля́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́гненны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́гненны во́гненная во́гненнае во́гненныя
Р. во́гненнага во́гненнай
во́гненнае
во́гненнага во́гненных
Д. во́гненнаму во́гненнай во́гненнаму во́гненным
В. во́гненны (неадуш.)
во́гненнага (адуш.)
во́гненную во́гненнае во́гненныя (неадуш.)
во́гненных (адуш.)
Т. во́гненным во́гненнай
во́гненнаю
во́гненным во́гненнымі
М. во́гненным во́гненнай во́гненным во́гненных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́гненны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́гненны во́гненная во́гненнае во́гненныя
Р. во́гненнага во́гненнай
во́гненнае
во́гненнага во́гненных
Д. во́гненнаму во́гненнай во́гненнаму во́гненным
В. во́гненны (неадуш.)
во́гненнага (адуш.)
во́гненную во́гненнае во́гненныя (неадуш.)
во́гненных (адуш.)
Т. во́гненным во́гненнай
во́гненнаю
во́гненным во́гненнымі
М. во́гненным во́гненнай во́гненным во́гненных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старадрэ́віна, ‑ы, ж.

Разм. Старое, звычайна сухое дрэва. Вогненная паводка злізвала на сваім шляху адвечны буралом, агонь забіраўся ў дуплы старадрэвін і праз дзіркі вырываўся адтуль вострымі языкамі. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваста́ты, ‑ая, ‑ае.

З вялікім або густым хвастом. Вогненная хвастатая прыгажуня-лісіца жыла ў лагеры даўно. Няхай. Міма праплываюць прыгожыя хвастатыя птушкі. «ЛіМ». // Які мае хвост, доўгі канец. Хвастатая камета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залаці́ста-во́гненны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. залаці́ста-во́гненны залаці́ста-во́гненная залаці́ста-во́гненнае залаці́ста-во́гненныя
Р. залаці́ста-во́гненнага залаці́ста-во́гненнай
залаці́ста-во́гненнае
залаці́ста-во́гненнага залаці́ста-во́гненных
Д. залаці́ста-во́гненнаму залаці́ста-во́гненнай залаці́ста-во́гненнаму залаці́ста-во́гненным
В. залаці́ста-во́гненны (неадуш.)
залаці́ста-во́гненнага (адуш.)
залаці́ста-во́гненную залаці́ста-во́гненнае залаці́ста-во́гненныя (неадуш.)
залаці́ста-во́гненных (адуш.)
Т. залаці́ста-во́гненным залаці́ста-во́гненнай
залаці́ста-во́гненнаю
залаці́ста-во́гненным залаці́ста-во́гненнымі
М. залаці́ста-во́гненным залаці́ста-во́гненнай залаці́ста-во́гненным залаці́ста-во́гненных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Пералёт1 (піралёт) ’белая канюшына’ (міёр., Жыв. НС), ’расліна Anthyllis vulneraria L.’ (маг., Кіс.; Дэмб. 1; барыс., КЭС; Шат.); пералёт, пералот ’чарнакорань прысадзісты, Scorzonera humilis L.’ (маг., Кіс.; Дэмб. 1); пералётнік жоўты ’пералёт, Anthyllis L.’, пералётнік чырвоны, гродз. пржалетнік (канюшына, Trifolium alpestre L.’, пражалот (< ⁺пржалёт < польск. przelot) ’канюшына горная, Trifolium montanum L.’ (брэсц., гродз., Кіс.), пералётны, паст. пералёт ’пералёт’ (навагр., паст., Сл. ПЗБ). Укр. переліт, перелет ’тс’, рус. дыял. (Літва) переле́т ’лекавая расліна (?)’: перелетом детей курют, когда спужаются (СРНТ, 26), польск. przelot ’тс’. Назва расліны звязана з хваробай пералёт (гл. папярэдняе слова). Так у рус. гаворках перелёт — ’расліна’ і ’перапалох’ (СРНГ, 26, 141–142). На беларускай тэрыторыі пералёт таксама выкарыстоўваецца як лекавы сродак ад спалоху і ад сурокаў, як і на чэшскай, дзе ён называецца úročnik (яшчэ ст.-чэшск.), валаш. úročka, uročnica. У даўніну яму надавалася вялікае магічнае значэнне: яго рвалі ў купальскую ноч (Махэк, Jména, 121–122). Параўн. рус. перелёт‑трава — яе шукаюць на шчасце і ўдачу ў ноч перад Іванам–Купалай; трава гэтай — казкавая, кветка яе вясёлкавая, вогненная, пералятае матыльком і паказвае дарогу да скарбаў у зямлі, апошняе і дапамагло лексеме аформіцца як вытворнай ад пералётваць, пералятаць (Фасмер, 3, 238).

Пералёт2 ’прамежак паміж гадавымі кольцамі на рогах каровы’ (смарг., Сл. ПЗБ). Да пера- са значэннем ’ахоп дзеяннем пэўнай прасторы’ і ле́та ’год’, ле́таваць ’жыць на працягу лета’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)