ве́тлівы, -ая, -ае.

Ласкавы, далікатны, поўны прыязнасці, добразычлівасці.

В. чалавек.

Ветлівае абыходжанне.

Ветліва (прысл.) папрасіць.

|| наз. ве́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тлівы ве́тлівая ве́тлівае ве́тлівыя
Р. ве́тлівага ве́тлівай
ве́тлівае		 ве́тлівага ве́тлівых
Д. ве́тліваму ве́тлівай ве́тліваму ве́тлівым
В. ве́тлівы (неадуш.)
ве́тлівага (адуш.)		 ве́тлівую ве́тлівае ве́тлівыя (неадуш.)
ве́тлівых (адуш.)
Т. ве́тлівым ве́тлівай
ве́тліваю		 ве́тлівым ве́тлівымі
М. ве́тлівым ве́тлівай ве́тлівым ве́тлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́тлівы любе́зный, ве́жливый, приве́тливый, раду́шный, обходи́тельный, предупреди́тельный, делика́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́тлівы, ‑ая, ‑ае.

Ласкавы, далікатны, прыветлівы. [Містэр Лаян] быў паважны, не маладога ўжо веку чалавек, заўсёды акуратна адзеты, ветлівы, з прыемнымі манерамі. Лынькоў. Гаспадыня аказалася простаю і ветліваю, і старая неўзабаве адчула сябе як дома. Мележ. // Поўны ласкі, прыязнасці, добразычлівасці. — Ну, як у вас справы, дзяўчаты? — запытаўся дырэктар у студэнтак маладжавым, ветлівым голасам. Карпюк. Пан Богут ветлівым паклонам Гасцей вітае дарагіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́тлівы ’ласкавы, далікатны, прыветлівы’ (БРС, КТС, Бяльк.), сюды ж вытворныя: ветліва (БРС, Гарэц., Яруш., КТС, Бяльк.), ветлівасць ’уласцівасць ветлівага чалавека’ (БРС, Гарэц., Яруш., КТС), укр. вітли́вий, паўд.-рус. ве́тливий ’прыветлівы, ласкавы; развязны, гаваркі’. У іншых слав. мовах не адзначаецца. Усходнеславянскае ўтварэнне ад ветлы (< větъ‑lъ) і суф. ‑ivъ, хаця ўжо ў ст.-слав. мове гэты суфікс успрымаецца, як ‑livъ (Сялішчаў, Старосл. яз., 2, 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даліка́тна-ве́тлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. даліка́тна-ве́тлівы даліка́тна-ве́тлівая даліка́тна-ве́тлівае даліка́тна-ве́тлівыя
Р. даліка́тна-ве́тлівага даліка́тна-ве́тлівай
даліка́тна-ве́тлівае		 даліка́тна-ве́тлівага даліка́тна-ве́тлівых
Д. даліка́тна-ве́тліваму даліка́тна-ве́тлівай даліка́тна-ве́тліваму даліка́тна-ве́тлівым
В. даліка́тна-ве́тлівы (неадуш.)
даліка́тна-ве́тлівага (адуш.)		 даліка́тна-ве́тлівую даліка́тна-ве́тлівае даліка́тна-ве́тлівыя (неадуш.)
даліка́тна-ве́тлівых (адуш.)
Т. даліка́тна-ве́тлівым даліка́тна-ве́тлівай
даліка́тна-ве́тліваю		 даліка́тна-ве́тлівым даліка́тна-ве́тлівымі
М. даліка́тна-ве́тлівым даліка́тна-ве́тлівай даліка́тна-ве́тлівым даліка́тна-ве́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́тлы, см. ве́тлівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обходи́тельный даліка́тны, ве́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приве́тливый прыве́тлівы, ве́тлівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́жливый ве́тлівы, ве́тлы; даліка́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)