весялі́ць, -лю́, вясе́ліш, вясе́ліць; незак., каго-што.
Выклікаць вясёласць, радасць.
В. дзяцей.
Песня вяселіць душу.
|| зак. развесялі́ць, -лю́, развясе́ліш, развясе́ліць; развясе́лены.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
весялі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
весялю́ |
вясе́лім |
| 2-я ас. |
вясе́ліш |
вясе́ліце |
| 3-я ас. |
вясе́ліць |
вясе́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
весялі́ў |
весялі́лі |
| ж. |
весялі́ла |
| н. |
весялі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
весялі́ |
весялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
вясе́лячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
весялі́ць несов. весели́ть, увеселя́ть; забавля́ть, развлека́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
весялі́ць, ‑лю, вяселіш, вяселіць; незак., каго.
Рабіць вясёлым; забаўляць. Весяліць дзяцей. □ Марцін добра спяваў, танцаваў, весяліў людзей вострым словам.. Брыль. Сядзяць за півам, выпіваюць, Аб розных справах разважаюць, А піва ім вяселіць душы. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Весяліць ’рабіць вясёлым, забаўляць, выклікаць весялосць’, сюды ж весяліцца ’рабіцца вясёлым’ (КТС, БРС, Касп.), укр. веселити(ся), рус. веселить(ся), ст.-рус. веселити (з XII ст.), польск. weselić (выходзіць з ужывання) ’весяліць, цешыць, радаваць’, weselić się ’весела праводзіць час, радавацца’ (ужывае А. Міцкевіч), в.-луж. wjeselić so ’радавацца’, чэш. veseliti se ’быць вясёлым, весяліцца’, славац. veseliť sa ’забаўляцца, радавацца, весяліцца’, славен. veséliti ’рабіць задавальненне, весяліць, радаваць, захапляць, быць мілым’, veselíti se ’радавацца, весяліцца, забаўляцца’, серб.-харв. весѐлити(се) ’тс’, макед. весели(се) ’весяліць’, балг. веселя(се), ст.-слав. веселити ’тс’. Праславянскі дзеяслоў, які выражае стан, утвораны ад veselъ (гл. вясёлы) і суф. ‑iti.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
развесялі́ць гл. весяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
весели́ть несов. весялі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).
Весяліць, забаўляць.
П. дзяцей.
П. публіку жартамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заба́ва, -ы, мн. -ы, -ба́ў, ж.
Гульня, пацеха або тое, што забаўляе, весяліць.
Дзіцячыя забавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго (што).
Весяліць, пацяшаць чым-н. цікавым, забаўным.
З. дзяцей цацкамі.
З. публіку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)