весялі́ць, -лю́, вясе́ліш, вясе́ліць; незак., каго-што.

Выклікаць вясёласць, радасць.

В. дзяцей.

Песня вяселіць душу.

|| зак. развесялі́ць, -лю́, развясе́ліш, развясе́ліць; развясе́лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

весялі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. весялю́ вясе́лім
2-я ас. вясе́ліш вясе́ліце
3-я ас. вясе́ліць вясе́ляць
Прошлы час
м. весялі́ў весялі́лі
ж. весялі́ла
н. весялі́ла
Загадны лад
2-я ас. весялі́ весялі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час вясе́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

весялі́ць несов. весели́ть, увеселя́ть; забавля́ть, развлека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

весялі́ць, ‑лю, вяселіш, вяселіць; незак., каго.

Рабіць вясёлым; забаўляць. Весяліць дзяцей. □ Марцін добра спяваў, танцаваў, весяліў людзей вострым словам.. Брыль. Сядзяць за півам, выпіваюць, Аб розных справах разважаюць, А піва ім вяселіць душы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

весялі́ць belústigen vt; áufheitern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Весяліць ’рабіць вясёлым, забаўляць, выклікаць весялосць’, сюды ж весяліцца ’рабіцца вясёлым’ (КТС, БРС, Касп.), укр. веселити(ся), рус. веселить(ся), ст.-рус. веселити (з XII ст.), польск. weselić (выходзіць з ужывання) ’весяліць, цешыць, радаваць’, weselić się ’весела праводзіць час, радавацца’ (ужывае А. Міцкевіч), в.-луж. wjeselić so ’радавацца’, чэш. veseliti se ’быць вясёлым, весяліцца’, славац. veseliť sa ’забаўляцца, радавацца, весяліцца’, славен. veséliti ’рабіць задавальненне, весяліць, радаваць, захапляць, быць мілым’, veselíti se ’радавацца, весяліцца, забаўляцца’, серб.-харв. весѐлити(се) ’тс’, макед. весели(се) ’весяліць’, балг. веселя(се), ст.-слав. веселити ’тс’. Праславянскі дзеяслоў, які выражае стан, утвораны ад veselъ (гл. вясёлы) і суф. ‑iti.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

развесялі́ць гл. весяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

весели́ть несов. весялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Весяліць, забаўляць.

П. дзяцей.

П. публіку жартамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заба́ва, -ы, мн. -ы, -ба́ў, ж.

Гульня, пацеха або тое, што забаўляе, весяліць.

Дзіцячыя забавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)