ве́раванне, -я, мн. -і, -яў, н.

Рэлігійныя погляды, уяўленні, вера (у 2 знач.).

Вераванні старажытных славян.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́раванне ве́раванні
Р. ве́равання ве́раванняў
Д. ве́раванню ве́раванням
В. ве́раванне ве́раванні
Т. ве́раваннем ве́раваннямі
М. ве́раванні ве́раваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ве́раванне ср. ве́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́раванне, ‑я, н.

Рэлігійныя погляды, уяўленні, змест той ці іншай рэлігіі. Рэлігійныя вераванні. Вераванні старажытных славян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рование ве́раванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)