ве́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ве́раванне | ве́раванні | |
ве́равання | ве́раванняў | |
ве́раванню | ве́раванням | |
ве́раванне | ве́раванні | |
ве́раваннем | ве́раваннямі | |
ве́раванні | ве́раваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)