ве́ктарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ве́ктарны |
ве́ктарная |
ве́ктарнае |
ве́ктарныя |
| Р. |
ве́ктарнага |
ве́ктарнай
ве́ктарнае |
ве́ктарнага |
ве́ктарных |
| Д. |
ве́ктарнаму |
ве́ктарнай |
ве́ктарнаму |
ве́ктарным |
| В. |
ве́ктарны (неадуш.)
ве́ктарнага (адуш.) |
ве́ктарную |
ве́ктарнае |
ве́ктарныя (неадуш.)
ве́ктарных (адуш.) |
| Т. |
ве́ктарным |
ве́ктарнай
ве́ктарнаю |
ве́ктарным |
ве́ктарнымі |
| М. |
ве́ктарным |
ве́ктарнай |
ве́ктарным |
ве́ктарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ве́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Паказаная адрэзкам прамой матэматычная велічыня, якая характарызуецца лікавым значэннем і напрамкам.
|| прым. ве́ктарны, -ая, -ае.
Вектарнае вылічэнне (матэматычная дысцыпліна).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да вектара.
•••
Вектарнае вылічэнне — раздзел матэматыкі, які вывучае розныя аперацыі над вектарамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)