вайско́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вайско́вы |
вайско́вая |
вайско́вае |
вайско́выя |
| Р. |
вайско́вага |
вайско́вай вайско́вае |
вайско́вага |
вайско́вых |
| Д. |
вайско́ваму |
вайско́вай |
вайско́ваму |
вайско́вым |
| В. |
вайско́вы (неадуш.) вайско́вага (адуш.) |
вайско́вую |
вайско́вае |
вайско́выя (неадуш.) вайско́вых (адуш.) |
| Т. |
вайско́вым |
вайско́вай вайско́ваю |
вайско́вым |
вайско́вымі |
| М. |
вайско́вым |
вайско́вай |
вайско́вым |
вайско́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыві́льна-вайско́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цыві́льна-вайско́вы |
цыві́льна-вайско́вая |
цыві́льна-вайско́вае |
цыві́льна-вайско́выя |
| Р. |
цыві́льна-вайско́вага |
цыві́льна-вайско́вай цыві́льна-вайско́вае |
цыві́льна-вайско́вага |
цыві́льна-вайско́вых |
| Д. |
цыві́льна-вайско́ваму |
цыві́льна-вайско́вай |
цыві́льна-вайско́ваму |
цыві́льна-вайско́вым |
| В. |
цыві́льна-вайско́вы (неадуш.) цыві́льна-вайско́вага (адуш.) |
цыві́льна-вайско́вую |
цыві́льна-вайско́вае |
цыві́льна-вайско́выя (неадуш.) цыві́льна-вайско́вых (адуш.) |
| Т. |
цыві́льна-вайско́вым |
цыві́льна-вайско́вай цыві́льна-вайско́ваю |
цыві́льна-вайско́вым |
цыві́льна-вайско́вымі |
| М. |
цыві́льна-вайско́вым |
цыві́льна-вайско́вай |
цыві́льна-вайско́вым |
цыві́льна-вайско́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фармірава́нне, -я, н.
1. гл. фарміравацца, фарміраваць.
2. мн. -і, -яў. Сфарміраванае вайсковае злучэнне, часць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фармірава́нне
‘вайсковае злучэнне’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фармірава́нне |
фармірава́нні |
| Р. |
фармірава́ння |
фармірава́нняў |
| Д. |
фармірава́нню |
фармірава́нням |
| В. |
фармірава́нне |
фармірава́нні |
| Т. |
фармірава́ннем |
фармірава́ннямі |
| М. |
фармірава́нні |
фармірава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фармірава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фарміраваць і фарміравацца.
2. Сфарміраванае вайсковае злучэнне, часць. Вайсковае фарміраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усево́буч, ‑а, м.
Усеагульнае вайсковае абучэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
батальён, -а, мн. -ы, -аў, м.
Вайсковае падраздзяленне, у склад якога ўваходзіць некалькі рот.
Бессмяротны б.
Санітарны б.
|| прым. батальённы, -ая, -ае.
Б. камандзір.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усево́буч м., ист. (усеагу́льнае вайско́вае абучэ́нне) всево́буч (всео́бщее вое́нное обуче́ние)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
всево́буч м., ист. (всео́бщее вое́нное обуче́ние) усево́буч, -ча м. (усеагу́льнае вайско́вае абучэ́нне).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
яфрэ́йтар, ‑а, м.
Першае вайсковае званне, якое прысвойваецца салдату. Мікіта за добрую службу выйшаў у яфрэйтары. Галавач. // Асоба, якая мае гэта званне.
[Ням. Gefreiter.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)