ва́дкі, -ая, -ае.
Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.
Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.
|| наз. ва́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́дкі жи́дкий;
в. кісларо́д — жи́дкий кислоро́д;
~кае па́ліва — жи́дкое то́пливо
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́дкі, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы. Вадкі метал. Вадкі кісларод. Вадкае паліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ва́дкі (БРС). Няясна. Рус. вадкий ’вадкі, вадзяністы’, прысл. вадко зафіксавана на Пскоўшчыне і Смаленшчыне. Укр. вадки́й мае значэнне ’шкодны’ і, відаць, звязана з ва́дзіць ’шкодзіць’. Сувязі з рус. ва́дья ’азярцо, балота, лужына, крыніца’ няма, бо апошняе з’яўляецца запазычаннем з комі: vadja < vad ’балота, дрыгва’ (Фасмер, 1, 266). Няясна, ці ёсць сувязь з макед. вада ’арык’, балг. ва́да ’тс’, серб.-харв. вада ’канаўка, ручаіна’; гл. БЕР, 1, 111. Магчыма, ва́дкі < вадкі́ < вада́; параўн. рус. смал. водкий ’вадкі, вадзяністы’. Магчыма, да ва́да ’загана’ з далейшым пераасэнсаваннем пад уплывам вада́. Параўн. значэнні ва́дкі, на якія ўказвае Гарэцкі: ’порысты, няшчыльны’ (гл. ва́дкасць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вадкі, рэдкі, разрэджаны
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
валідо́л, -у, м.
Сасударасшыральны сродак (вадкі або ў таблетках).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звадкава́ны, -ая, -ае (спец.).
Ператвораны ў вадкі стан.
З. газ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стул, -у, м. (спец.).
Дзеянне кішэчніка; спаражненне.
У хворага быў вадкі с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
газалі́н, -у, м.
Вадкі прадукт перагонкі нафты; недаачышчаны бензін.
|| прым. газалі́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
міксту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.
Вадкі лекавы сродак з сумесі некалькіх рэчываў.
М. ад кашлю.
|| прым. міксту́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)