Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ва́дкі, -ая, -ае.
Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.
Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.
|| наз.ва́дкасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́дкі жи́дкий;
в. кісларо́д — жи́дкий кислоро́д;
~кае па́ліва — жи́дкое то́пливо
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́дкі, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы. Вадкі метал. Вадкі кісларод. Вадкае паліва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́дкі flüssig;
ва́дкае па́ліва flüssiger Tréibstoff
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ва́дкі (БРС). Няясна. Рус.вадкий ’вадкі, вадзяністы’, прысл. вадко зафіксавана на Пскоўшчыне і Смаленшчыне. Укр.вадки́й мае значэнне ’шкодны’ і, відаць, звязана з ва́дзіць ’шкодзіць’. Сувязі з рус.ва́дья ’азярцо, балота, лужына, крыніца’ няма, бо апошняе з’яўляецца запазычаннем з комі: vadja < vad ’балота, дрыгва’ (Фасмер, 1, 266). Няясна, ці ёсць сувязь з макед.вада ’арык’, балг.ва́да ’тс’, серб.-харв.вада ’канаўка, ручаіна’; гл. БЕР, 1, 111. Магчыма, ва́дкі < вадкі́ < вада́; параўн. рус.смал.водкий ’вадкі, вадзяністы’. Магчыма, да ва́да ’загана’ з далейшым пераасэнсаваннем пад уплывам вада́. Параўн. значэнні ва́дкі, на якія ўказвае Гарэцкі: ’порысты, няшчыльны’ (гл. ва́дкасць).