біткі́, -о́ў, адз. біто́к, -тка́, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або здробненага мяса.

Б. у смятане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біткі́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біткі́ бітка́я бітко́е біткі́я
Р. бітко́га бітко́й
бітко́е
бітко́га біткі́х
Д. бітко́му бітко́й бітко́му біткі́м
В. біткі́ (неадуш.)
бітко́га (адуш.)
бітку́ю бітко́е біткі́я (неадуш.)
біткі́х (адуш.)
Т. біткі́м бітко́й
бітко́ю
біткі́м біткі́мі
М. біткі́м бітко́й біткі́м біткі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біткі́ (ед. біто́к, -тка́ м.) кул. битки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біткі́, ‑оў; адз. біток, ‑тка, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або сечанага мяса. У сталоўцы .. [Пятро] выпіў шклянку чырвонага віна і закусіў халаднавата-цвёрдымі біткамі. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бі́тка бі́ткі
Р. бі́ткі бі́так
Д. бі́тцы бі́ткам
В. бі́тку бі́ткі
Т. бі́ткай
бі́ткаю
бі́ткамі
М. бі́тцы бі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біто́к біткі́
Р. бітка́ бітко́ў
Д. бітку́ бітка́м
В. біто́к біткі́
Т. бітко́м бітка́мі
М. бітку́ бітка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

біто́к,

гл. біткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

битки́ кул. біткі́, -ко́ў, ед. біто́к, -тка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пла́тка ’прайграная ад недабору біткі гульня, раміз’ (Нас.). З польск. płatka ’стаўка ў гульні’ > ’рызыка, небяспека’, якое з płacić ’плаціць’ (Банькоўскі, 2, 619).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Плоц ’плоскі бок біткі’ (Рам. 8). Відаць, з рус. мовы; параўн. рус. плоц, площа ’плоскі бок ігральнай біты’, ’становішча кінутай біты бокам ці толькі на плоскім баку’, плоцкий ’плоскі’, якое з’яўляецца кантамінаваным утварэннем з плоскі і клец < ням. Klotz ’калода; цурка’ < с.-в.-ням. kloz, англ.-сакс. don ’камяк, гала, клубок’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)