бяро́ставы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
бяро́ставы |
бяро́ставая |
бяро́ставае |
бяро́ставыя |
| Р. |
бяро́ставага |
бяро́ставай
бяро́ставае |
бяро́ставага |
бяро́ставых |
| Д. |
бяро́ставаму |
бяро́ставай |
бяро́ставаму |
бяро́ставым |
| В. |
бяро́ставы (неадуш.)
бяро́ставага (адуш.) |
бяро́ставую |
бяро́ставае |
бяро́ставыя (неадуш.)
бяро́ставых (адуш.) |
| Т. |
бяро́ставым |
бяро́ставай
бяро́ставаю |
бяро́ставым |
бяро́ставымі |
| М. |
бяро́ставым |
бяро́ставай |
бяро́ставым |
бяро́ставых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бяро́ставы берёстовый, берестяно́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бяро́ставы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з бяросты. Напіўся [стары] з бяроставай конаўкі, што ляжала схаванай у алешнікавым кусце. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяро́ста, -ы, ДМ -сце, ж.
Верхні слой бярозавай кары.
Абдзерці бяросту.
|| прым. берасто́вы, -ая, -ае, бяро́ставы, -ая, -ае і берасця́ны, -ая, -ае.
○
Берасцяная грамата — старажытныя пісьмы і дакументы на бяросце.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Піхце́ль, піхцер ’сетка, плецены мяшок з вяровак для сена, саломы’, ’бяроставы кошык для харчоў у дарогу’ (Нік. Очерки; він., Маш.; віл., Сл. ПЗБ). Гл. пяхцель, пяхцер ’тс’, вакапізм пад уплывам піхаць, напіхваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)