бялё́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бялё́к |
бялькі́ |
| Р. |
бялька́ |
бялько́ў |
| Д. |
бяльку́ |
бялька́м |
| В. |
бялька́ |
бялько́ў |
| Т. |
бялько́м |
бялька́мі |
| М. |
бяльку́ |
бялька́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Бялькі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Бялькі́ |
| Р. |
Бялько́ў |
| Д. |
Бялька́м |
| В. |
Бялькі́ |
| Т. |
Бялька́мі |
| М. |
Бялька́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)