Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікбялё́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бялё́к | бялькі́ | |
| бялька́ | ||
| бяльку́ | бялька́м | |
| бялька́ | ||
| бялько́м | бялька́мі | |
| бяльку́ | бялька́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Бялькі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Бялькі́ | |
| Бялька́м | |
| Бялькі́ | |
| Бялька́мі | |
| Бялька́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)