бялё́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| бялё́к | бялькі́ | |
| бялька́ | бялько́ў | |
| бяльку́ | бялька́м | |
| бялька́ | бялько́ў | |
| бялько́м | бялька́мі | |
| бяльку́ | бялька́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)