бэ́сціць, бо́шчу, бо́сціш, бо́сціць; бо́шчаны; незак., каго-што (разм.).
1. Знеслаўляць, ганьбіць, зневажаць.
Б. добрае імя.
2. Брудзіць, трапаць, псаваць.
Б. вопратку.
|| зак. збэ́сціць, збо́шчу, збо́сціш, збо́сціць; збо́шчаны.
|| наз. бэ́шчанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бэ́сціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
бэ́шчу |
бэ́сцім |
| 2-я ас. |
бэ́сціш |
бэ́сціце |
| 3-я ас. |
бэ́сціць |
бэ́сцяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
бэ́сціў |
бэ́сцілі |
| ж. |
бэ́сціла |
| н. |
бэ́сціла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
бэ́сці |
бэ́сціце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
бэ́сцячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бэ́сціць несов.
1. поноси́ть;
б. до́брае імя́ — поноси́ть до́брое и́мя;
2. разг. (не беречь) трепа́ть; грязни́ть;
гэ́та ты но́вую суке́нку так ~ціш? — э́то ты но́вое пла́тье так тре́плешь (грязни́шь)?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бэ́сціць, бэшчу, бэсціш, бэсціць; незак., каго-што.
Разм.
1. Лаяць, зневажаць, ганьбіць. Наталля гнеўна бліснула вачамі: не, таго, што яна лічыць святым, яна бэсціць не дасць! Скрыган. — Дурань стары! — ўскрыкнула аж бабулька і сціхамірылася, выліўшы вон усё накіпелае, забыўшыся, што, мо, і не след перад малым бэсціць гэтак дзеда. Шынклер.
2. Брудзіць, псаваць, даводзіць да непрыгоднасці што‑н. Бэсціць вопратку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бэ́сціць ’лаяць, ганьбіць, зневажаць; мазаць адзежу’ (Шат., КЭС, лаг., БРС, Бір. Дзярж.), бэ́сціцца ’прыпадабняцца жывёле’ (Гарэц.). Параўн. ст.-укр. бествитися (з XVI ст.). Запазычанне з польск. bestwić ’тс’ (аб польскім слове гл. Брукнер, 22: да bestja < лац. bestia ’звер’). Параўн. бэ́штать. Форма бэ́сціцца адлюстроўвае польск. bestwić się. Непасрэдна з польск. bestja запазычана бел. бэ́стыя (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбэ́сціць, -бэ́шчу, -бэ́сціш, -бэ́сціць; -бэ́шчаны; зак., каго (што).
1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.
2. Разбалаваць, раздурыць.
Р. дзіця.
|| незак. разбэ́шчваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чести́ть несов., разг. бэ́сціць, ла́яць; (хулить) га́ніць; (обзывать) абзыва́ць (кім, чым).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бэ́сціцца несов.
1. трепа́ться, грязни́ться;
2. страд. поноси́ться; трепа́ться, грязни́ться; см. бэ́сціць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бэ́сціцца, бэшчуся, бэсцішся, бэсціцца; незак.
Разм.
1. Аддавацца распусце, распуснічаць. [Лука Якубавіч:] — Вока за.. [моладдзю] патрэбна, увага ёй, каб не бэсцілася залішне. Хадкевіч.
2. Зал. да бэсціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)