бурку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бурку́н буркуны́
Р. буркуна́ буркуно́ў
Д. буркуну́ буркуна́м
В. буркуна́ буркуно́ў
Т. буркуно́м буркуна́мі
М. буркуне́ буркуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бурку́н, -на́ м., разг. ворчу́н, брюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурку́н, ‑а, м.

Разм. Бурклівы чалавек. Чаго граха таіць, трапляюцца яшчэ ў нас дзе-нідзе людзі, якія любяць марна балбатаць, аматары без усякай дай-прычыны ўступаць у спрэчкі, гэтакія буркуны, што ўсім незадаволены, усё бачаць у самым змрочным святле. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бурку́н ’месца, дзе шуміць вада’. Гл. бурча́к2, бурчац́ь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брюзга́ бурку́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ворчу́н разг. бурку́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бурку́ха, ‑і, ДМ ‑кусе, ж.

Разм. Жан. да буркун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зу́рзаць, зурзець, зурзіць ’бубніць, бурчаць’, зу́рзабуркун, плакса’, зу́рзала ’плакса’ (Сл. паўн.-зах.). Польск. (?) дыял. zur‑zać ’пішчаць, капрызіць’ («з Літвы», Карловіч). З літ. zúrzaбуркун’, zur̃zti ’гусці’ гукапераймальнага паходжання (Фрэнкель, 1280, 1281). Сл. паўн.-зах., 2, 330; Лаўчутэ, Сл. балт., 66. Зурзала на бел. глебе з суф. ‑л‑а ад дзеяслова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малмыгава́ты ’няветлівы, негаваркі’ (навагр., Сцяшк. Сл.). У выніку распадабнення з ⁺мурм‑ыгабуркун’, якое ў аснове — балтызм. Параўн. літ. mùrma ’бурлівы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пу́мпара экспр. ’буркун’, пу́мпарыць ’бурчаць’ (паст., Сл. ПЗБ). Грынавяцкене (там жа) выводзіць з літ. pampańus ’бурклівы’, хутчэй за ўсё, гукапераймальнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)