буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
буйню́ |
буйні́м |
| 2-я ас. |
буйні́ш |
буйніце́ |
| 3-я ас. |
буйні́ць |
буйня́ць |
| Прошлы час |
| м. |
буйні́ў |
буйні́лі |
| ж. |
буйні́ла |
| н. |
буйні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
буйні́ |
буйні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
буйнячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
буйні́ць
‘павялічваць, рабіць каго-небудзь, што-небудзь буйнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
буйню́ |
бу́йнім |
| 2-я ас. |
бу́йніш |
бу́йніце |
| 3-я ас. |
бу́йніць |
бу́йняць |
| Прошлы час |
| м. |
буйні́ў |
буйні́лі |
| ж. |
буйні́ла |
| н. |
буйні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
буйні́ |
буйні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
буйнячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)