бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранзава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бранзу́ю бранзу́ем
2-я ас. бранзу́еш бранзу́еце
3-я ас. бранзу́е бранзу́юць
Прошлы час
м. бранзава́ў бранзава́лі
ж. бранзава́ла
н. бранзава́ла
Загадны лад
2-я ас. бранзу́й бранзу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бранзу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранзава́ць сов. и несов. бронзи́рова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набранзава́ць гл. бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бронзи́рова́ть сов., несов. бранзава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бранзаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты бронзай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)