бранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; незак., што.

Пакрываць тонкім слоем бронзы або, фарбуючы, надаваць чаму-н. выгляд бронзы.

|| зак. набранзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны.

|| наз. бранзава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бранзава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бранзу́ю бранзу́ем
2-я ас. бранзу́еш бранзу́еце
3-я ас. бранзу́е бранзу́юць
Прошлы час
м. бранзава́ў бранзава́лі
ж. бранзава́ла
н. бранзава́ла
Загадны лад
2-я ас. бранзу́й бранзу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бранзу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бранзава́ць сов. и несов. бронзи́рова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пакрываючы тонкім слоем бронзы або фарбуючы, надаваць чаму‑н. выгляд бронзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́ць

(ад бронза)

1) пакрываць паверхню металічных вырабаў тонкім слоем бронзы;

2) афарбоўваць пад бронзу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

набранзава́ць гл. бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бронзи́рова́ть сов., несов. бранзава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бранзава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бранзаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад бранзаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты бронзай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)