бо́рацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бо́раюся бо́раемся
2-я ас. бо́раешся бо́раецеся
3-я ас. бо́раецца бо́раюцца
Прошлы час
м. бо́раўся бо́раліся
ж. бо́ралася
н. бо́ралася
Загадны лад
2-я ас. бо́райся бо́райцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час бо́раючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Бо́рацца ’бароцца’ (Касп.), ’бадацца’ (Сцяшк. МГ), бо́рыцца (Нас.), бо́ріцца (Бяльк.). Гл. баро́цца. Формы тыпу бо́рацца маюць секундарны націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

баро́цца, бару́ся, бо́рашся, бо́рацца; бары́ся; незак.

Узяўшыся адпаведным чынам, старацца пакласці на лапаткі адзін другога; дужацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабаро́цца, -бару́ся, -бо́рашся, -бо́рацца; -бары́ся; зак., з кім.

Аказваць супраціўленне каму-н. у барацьбе на працягу якога-н. часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабаро́цца, ‑баруся, ‑борашся, ‑борацца; зак.

Бароцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набаро́цца, ‑баруся, ‑борашся, ‑борацца; зак.

Разм. Удосталь пабароцца; стаміцца, боручыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баро́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бару́ся бо́рамся
2-я ас. бо́рашся бо́рацеся
3-я ас. бо́рацца бо́руцца
Прошлы час
м. баро́ўся баро́ліся
ж. баро́лася
н. баро́лася
Загадны лад
2-я ас. бары́ся бары́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

баро́цца, баруся, борашся, борацца; незак.

1. Узяўшыся адпаведным чынам, імкнуцца паваліць, пакласці на лапаткі праціўніка.

2. Тое, што і бадацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бо́ргыцца ’бароцца’ (Бяльк.). Узнікла з бо́рацца (бо́рыцца). Зычны ‑г‑ неарганічны, устаўны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мацава́ць, моцова́ць, кобр. моцёва́ты ’трывала прымацоўваць’, ’трымацца’, ’узмацняць’, ’спрабаваць моц чаго-небудзь’, ’перамагаць’ (ТСБМ, Нас., Некр., Сл. ПЗБ, ТС, Ян., Нар. лекс.), мацавацца ’ўмацоўвацца, борацца, мерацца сілай’, ’адчуваць моц (у нагах)’ (Нас., Касп.; дзятл., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг.). Запазычана са ст.-польск. mocować ’умацоўваць, зацвярджаць’. Гл. таксама моц.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)