бешме́т, -а, М -ме́це, мн. -ы, -аў, м.

Верхняя доўгая мужчынская вопратка ў некаторых народаў Каўказа і Сярэдняй Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бе́шмет

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́шмет бе́шметы
Р. бе́шмета бе́шметаў
Д. бе́шмету бе́шметам
В. бе́шмет бе́шметы
Т. бе́шметам бе́шметамі
М. бе́шмеце бе́шметах

Іншыя варыянты: бешме́т.

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бешме́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бешме́т бешме́ты
Р. бешме́та бешме́таў
Д. бешме́ту бешме́там
В. бешме́т бешме́ты
Т. бешме́там бешме́тамі
М. бешме́це бешме́тах

Іншыя варыянты: бе́шмет.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бешме́т м. бешме́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бешме́т бешме́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́шмет, ‑а, М ‑меце, м.

Від доўгай, да калень, мужчынскай верхняй вопраткі ў цюркскіх, мангольскіх і каўказскіх народаў.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)