беспіло́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
беспіло́тны |
беспіло́тная |
беспіло́тнае |
беспіло́тныя |
| Р. |
беспіло́тнага |
беспіло́тнай
беспіло́тнае |
беспіло́тнага |
беспіло́тных |
| Д. |
беспіло́тнаму |
беспіло́тнай |
беспіло́тнаму |
беспіло́тным |
| В. |
беспіло́тны (неадуш.)
беспіло́тнага (адуш.) |
беспіло́тную |
беспіло́тнае |
беспіло́тныя (неадуш.)
беспіло́тных (адуш.) |
| Т. |
беспіло́тным |
беспіло́тнай
беспіло́тнаю |
беспіло́тным |
беспіло́тнымі |
| М. |
беспіло́тным |
беспіло́тнай |
беспіло́тным |
беспіло́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
беспіло́тны ав. беспило́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
беспіло́тны, ‑ая, ‑ае.
Які ляціць без пілота; якім кіруюць з зямлі. Беспілотны апарат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
беспило́тный ав. беспіло́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
самалёт, ‑а, М ‑лёце, м.
Цяжэйшы за паветра лятальны апарат з рухавіком і, звычайна, нерухомымі крыламі. Транспартны самалёт. Спартыўны самалёт. □ Над галавою з металічным падвываннем пагрозліва гулі самалёты. Карпаў.
•••
Дыван-самалёт — у казках — чарадзейны дыван, на якім героі пералятаюць па паветры ў любое месца.
Самалёт-снарад — беспілотны лятальны апарат, які нясе зарад выбуховага рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)