бе́раг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
бе́раг |
берагі́ |
| Р. |
бе́рага |
бераго́ў |
| Д. |
бе́рагу |
берага́м |
| В. |
бе́раг |
берагі́ |
| Т. |
бе́рагам |
берага́мі |
| М. |
бе́разе |
берага́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паабва́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.
Абваліцца — пра ўсё, многае.
Берагі ямы паабвальваліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пла́ўні, -яў.
Парослыя водалюбівай расліннасцю нізкія берагі рэк і астраўкі, якія затапляюцца вясной.
Прырэчныя п.
|| прым. пла́ўневы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазлуча́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.
1. Злучыць, змацаваць усё, многае.
П. правады.
2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім.
П. берагі мастамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обвалова́ть сов. абвалава́ць;
обвалова́ть берега́ реки́ абвалава́ць берагі́ ракі́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паапаўза́ць, ‑ае; зак.
Апаўзці ўніз, асесці — пра ўсё, многае. Берагі паапаўзалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ільме́нь, ‑мяня, м.
Мелкае возера, берагі якога зараслі чаротам і трыснягом.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пааплыва́ць, ‑ае; зак.
Аплыць — пра ўсё, многае. Свечкі пааплывалі. Твары пааплывалі. Берагі пааплывалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абта́лы, ‑ая, ‑ае.
Вызвалены ад лёду, снегу ў выніку яго раставання. Абталыя берагі ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апаўзці́ I сов. (о земле) оползти́;
берагі́ ~злі́ — берега́ оползли́
апаўзці́ II сов., см. абпаўзці́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)