Verbum

анлайнавы слоўнік

інгрэсійныя берагі

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бе́раг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паабва́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Абваліцца — пра ўсё, многае.

Берагі ямы паабвальваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́ўні, -яў.

Парослыя водалюбівай расліннасцю нізкія берагі рэк і астраўкі, якія затапляюцца вясной.

Прырэчныя п.

|| прым. пла́ўневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазлуча́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае.

П. правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім.

П. берагі мастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обвалова́ть сов. абвалава́ць;

обвалова́ть берега́ реки́ абвалава́ць берагі́ ракі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмыва́ць

1. wáschen* vt;

2. (берагі) unterspülen vt, unterhölen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паапаўза́ць, ‑ае; зак.

Апаўзці ўніз, асесці — пра ўсё, многае. Берагі паапаўзалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільме́нь, ‑мяня, м.

Мелкае возера, берагі якога зараслі чаротам і трыснягом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

undermine [ˌʌndəˈmaɪn] v.

1. падко́пваць, рабі́ць падко́п

2. падмыва́ць (берагі)

3. падрыва́ць (рэпутацыю, здароўе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)