Белару́сь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Белару́сь
Р. Белару́сі
Д. Белару́сі
В. Белару́сь
Т. Белару́ссю
М. Белару́сі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Белару́сь ж. Белару́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Белару́сь Белару́сь, -сі ж.;

Респу́блика Белару́сь Рэспу́бліка Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рэспу́бліка Белару́сь Респу́блика Белару́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Респу́блика Белару́сь, см. Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярхо́ўны, -ая, -ае.

Галоўны, найвышэйшы.

В.

Галоўнакамандуючы.

В.

Суд Рэспублікі Беларусь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

белару́сы, -аў, адз.у́с, -а, м.

1. Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Беларусь.

2. Грамадзяне Рэспублікі Беларусь.

|| ж. белару́ска, -і, ДМу́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. белару́скі, -ая, -ае.

Беларуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афіцэ́рства, -а, н.

1. зб. Афіцэры.

А.

Рэспублікі Беларусь.

2. Афіцэрскае званне (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

конститу́цияI канстыту́цыя, -цыі ж.;

Конститу́ция Респу́блики Белару́сь Канстыту́цыя Рэспу́блікі Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прэм’е́р-міні́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік урада большасці краін свету, у тым ліку ў Рэспубліцы Беларусь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)