Белару́сь ж. Белару́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Белару́сь Белару́сь, -сі ж.;

Респу́блика Белару́сь Рэспу́бліка Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Белару́сь ж Bielars i Blars n -, Wißrussland n -s;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Рэспу́бліка Белару́сь Респу́блика Белару́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Респу́блика Белару́сь, см. Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Рэспу́бліка Беларусь die Republk (-) Blars

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

вярхо́ўны, -ая, -ае.

Галоўны, найвышэйшы.

В.

Галоўнакамандуючы.

В.

Суд Рэспублікі Беларусь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

белару́сы, -аў, адз.у́с, -а, м.

1. Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Беларусь.

2. Грамадзяне Рэспублікі Беларусь.

|| ж. белару́ска, -і, ДМу́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. белару́скі, -ая, -ае.

Беларуская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

афіцэ́рства, -а, н.

1. зб. Афіцэры.

А.

Рэспублікі Беларусь.

2. Афіцэрскае званне (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

конститу́цияI канстыту́цыя, -цыі ж.;

Конститу́ция Респу́блики Белару́сь Канстыту́цыя Рэспу́блікі Белару́сь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)