бездаро́жны, -ая, -ае.

Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.

Бездарожная тайга.

|| наз. бездаро́жжа, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бездаро́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бездаро́жны бездаро́жная бездаро́жнае бездаро́жныя
Р. бездаро́жнага бездаро́жнай
бездаро́жнае		 бездаро́жнага бездаро́жных
Д. бездаро́жнаму бездаро́жнай бездаро́жнаму бездаро́жным
В. бездаро́жны (неадуш.)
бездаро́жнага (адуш.)		 бездаро́жную бездаро́жнае бездаро́жныя (неадуш.)
бездаро́жных (адуш.)
Т. бездаро́жным бездаро́жнай
бездаро́жнаю		 бездаро́жным бездаро́жнымі
М. бездаро́жным бездаро́жнай бездаро́жным бездаро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бездаро́жны бездоро́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Такі, дзе няма праезных або добраўпарадкаваных дарог. У нас за якую адну пяцігодку гарады вырастаюць.. І дзе? У бездарожных стэпах, у непраходнай тайзе. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бездоро́жный бездаро́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)