бездаро́жны, -ая, -ае.

Які не мае праезных або добраўпарадкаваных дарог.

Бездарожная тайга.

|| наз. бездаро́жжа, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бездаро́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бездаро́жны бездаро́жная бездаро́жнае бездаро́жныя
Р. бездаро́жнага бездаро́жнай
бездаро́жнае		 бездаро́жнага бездаро́жных
Д. бездаро́жнаму бездаро́жнай бездаро́жнаму бездаро́жным
В. бездаро́жны (неадуш.)
бездаро́жнага (адуш.)		 бездаро́жную бездаро́жнае бездаро́жныя (неадуш.)
бездаро́жных (адуш.)
Т. бездаро́жным бездаро́жнай
бездаро́жнаю		 бездаро́жным бездаро́жнымі
М. бездаро́жным бездаро́жнай бездаро́жным бездаро́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бездаро́жны бездоро́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездаро́жны, ‑ая, ‑ае.

Такі, дзе няма праезных або добраўпарадкаваных дарог. У нас за якую адну пяцігодку гарады вырастаюць.. І дзе? У бездарожных стэпах, у непраходнай тайзе. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бездаро́жны wéglos; únbefahrbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бездоро́жный бездаро́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezdrożny

бездарожны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pfádlos

непрахо́дны, бездаро́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

báhnlos

a бездаро́жны, непрахо́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trackless

[ˈtrækləs]

adj.

1) бясьсьле́дны; бездаро́жны

2) бязрэ́йкавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)