бездако́рны, -ая, -ае.

Які не выклікае дакору; беззаганны.

Бездакорная праца.

Б. адказ вучня.

|| наз. бездако́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бездако́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бездако́рны бездако́рная бездако́рнае бездако́рныя
Р. бездако́рнага бездако́рнай
бездако́рнае		 бездако́рнага бездако́рных
Д. бездако́рнаму бездако́рнай бездако́рнаму бездако́рным
В. бездако́рны (неадуш.)
бездако́рнага (адуш.)		 бездако́рную бездако́рнае бездако́рныя (неадуш.)
бездако́рных (адуш.)
Т. бездако́рным бездако́рнай
бездако́рнаю		 бездако́рным бездако́рнымі
М. бездако́рным бездако́рнай бездако́рным бездако́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бездако́рны

1. безукори́зненный, безупре́чный;

~ныя паво́дзіны — безукори́зненное (безупре́чное) поведе́ние;

2. беспоро́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бездако́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае дакору; беззаганны. Бездакорны чалавек. Бездакорная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззага́нны, -ая, -ае.

Які не мае заганаў, бездакорны.

Беззаганная работа.

|| наз. беззага́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безукори́зненный беззага́нны; (безупречный) бездако́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безупре́чный бездако́рны; (безукоризненный) беззага́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспоро́чный беззага́нны; (безукоризненный) бездако́рны; (честный) сумле́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумле́нны, -ая, -ае.

1. Які валодае высокімі маральнымі якасцямі, пачуццём адказнасці перад іншымі.

С. працаўнік.

2. Бездакорны ва ўсіх адносінах.

Сумленнае імя.

|| наз. сумле́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безадка́зны, -ая, -ае.

1. Які не стрымліваецца пачуццём адказнасці.

Б. ўчынак.

2. Які працуе без перабояў.

Б. рухавік.

3. Бездакорны, які выконвае без пярэчання ўсе даручэнні.

Б. памочнік.

|| наз. безадка́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)