бездако́рны, -ая, -ае.

Які не выклікае дакору; беззаганны. Бездакорная праца. Б. адказ вучня.

|| наз. бездако́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)