безабаро́нны, -ая, -ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

Б. чалавек.

|| наз. безабаро́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безабаро́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безабаро́нны безабаро́нная безабаро́ннае безабаро́нныя
Р. безабаро́ннага безабаро́ннай
безабаро́ннае		 безабаро́ннага безабаро́нных
Д. безабаро́ннаму безабаро́ннай безабаро́ннаму безабаро́нным
В. безабаро́нны (неадуш.)
безабаро́ннага (адуш.)		 безабаро́нную безабаро́ннае безабаро́нныя (неадуш.)
безабаро́нных (адуш.)
Т. безабаро́нным безабаро́ннай
безабаро́ннаю		 безабаро́нным безабаро́ннымі
М. безабаро́нным безабаро́ннай безабаро́нным безабаро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

безабаро́нны беззащи́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безабаро́нны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе, пазбаўлены абароны. І хлапчук нечакана адчуў сябе такім безабаронным, маленькім і кволым перад гэтай вялікай ноччу, гэтым лесам. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззащи́тный безабаро́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)