безабаро́нны, -ая, -ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе.

Б. чалавек.

|| наз. безабаро́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безабаро́нны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безабаро́нны безабаро́нная безабаро́ннае безабаро́нныя
Р. безабаро́ннага безабаро́ннай
безабаро́ннае		 безабаро́ннага безабаро́нных
Д. безабаро́ннаму безабаро́ннай безабаро́ннаму безабаро́нным
В. безабаро́нны (неадуш.)
безабаро́ннага (адуш.)		 безабаро́нную безабаро́ннае безабаро́нныя (неадуш.)
безабаро́нных (адуш.)
Т. безабаро́нным безабаро́ннай
безабаро́ннаю		 безабаро́нным безабаро́ннымі
М. безабаро́нным безабаро́ннай безабаро́нным безабаро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

безабаро́нны беззащи́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безабаро́нны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны абараніць сябе, пастаяць за сябе, пазбаўлены абароны. І хлапчук нечакана адчуў сябе такім безабаронным, маленькім і кволым перад гэтай вялікай ноччу, гэтым лесам. Вышынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безабаро́нны schútzlos, wéhrlos; hílflos (бездапаможны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

беззащи́тный безабаро́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defenceless [dɪˈfensləs] adj. безабаро́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wéhrlos

a безабаро́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schútzlos

a безабаро́нны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unprotected [ˌʌnprəˈtektɪd] adj.

1. неабаро́нены, адкры́ты

2. безабаро́нны, які́ не ма́е падтры́мкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)