бедната́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бедната́ | |
| беднаце́ | |
| беднату́ | |
| беднато́й беднато́ю |
|
| беднаце́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бедната́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бедната́ | |
| беднаце́ | |
| беднату́ | |
| беднато́й беднато́ю |
|
| беднаце́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
камбе́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
комбе́д (комите́т бедноты́)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камбе́давец, ‑даўца,
Член камітэта
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санкюло́т, ‑а,
Прадстаўнік гарадской
[Фр. sans-culottes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярмя́жнік, ‑а,
У дарэвалюцыйнай Расіі — вясковы бядняк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зна́чымасць, ‑і,
1. Наяўнасць значэння, сэнсу.
2. Важнасць, значнасць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбе́ды, ‑аў;
Арганізацыі вясковай
[Скарачэнне слоў: камітэты беднаты.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апавяда́нне, ‑я,
1.
2. Невялікі мастацкі апавядальны твор, звычайна ў прозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паве́зці, ‑вязу, ‑вязеш, ‑вязе; ‑вязём, ‑везяце;
1. Пачаць везці, перамяшчаць транспартам куды‑н.
2. Узяўшы з сабой каго‑, што‑н., паехаць, каб адвезці, даставіць куды‑н.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)