камбе́ды, ‑аў; адз. камбед, ‑а, М ‑бедзе, м.

Арганізацыі вясковай беднаты, якія існавалі з сярэдзіны і да канца і 918 года (на Беларусі — да 1919) і з’яўляліся галоўнай апорай дыктатуры пралетарыяту на вёсцы.

[Скарачэнне слоў: камітэты беднаты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)