баўту́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
баўту́шка |
| Р. |
баўту́шкі |
| Д. |
баўту́шцы |
| В. |
баўту́шку |
| Т. |
баўту́шкай
баўту́шкаю |
| М. |
баўту́шцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
баўту́шка ж., разг. (яичница) болту́шка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
баўту́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм.
1. Памянш. да баўтуха.
2. Яечня з разбоўтаных яец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
болту́шкаII ж.
1. (яичница) разг. баўту́шка, -кі ж.;
2. (пойло) баўту́ха, -хі ж., по́йла, -ла ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Баўто́нка ’баўтушка, пойла’ (Касп.), ’корм для коней’ (Інстр. III). Параўн. бо́ўтанка ’корм для цялят’ (Інстр. III). Форма баўто́нка — яўна гібрыдная. Калі ад боўтаць рэгулярна ўтвараецца боўтанка, то ад баўта́ць павінна быць баўта́нка. Баўто́нка, мабыць, узнікла метатэзай з боўтанка пад уплывам баўтаць або ж гэта гіперкарэктная форма (‑о‑ замест этымалагічнага ‑а‑) пры перанясенні націску (бо́ўтанка → (баўта́нка) → баўто́нка). Усё да баўтаць, боўтаць (гл.). Таксама гібрыдным здаецца і рус. дыял. (пск.) болтонка ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)