баўту́шка ж., разг. (яичница) болту́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баўту́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм.

1. Памянш. да баўтуха.

2. Яечня з разбоўтаных яец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

болту́шка​II ж.

1. (яичница) разг. баўту́шка, -кі ж.;

2. (пойло) баўту́ха, -хі ж., по́йла, -ла ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Баўто́нка ’баўтушка, пойла’ (Касп.), ’корм для коней’ (Інстр. III). Параўн. бо́ўтанка ’корм для цялят’ (Інстр. III). Форма баўто́нка — яўна гібрыдная. Калі ад боўтаць рэгулярна ўтвараецца боўтанка, то ад баўта́ць павінна быць баўта́нка. Баўто́нка, мабыць, узнікла метатэзай з боўтанка пад уплывам баўтаць або ж гэта гіперкарэктная форма (‑о‑ замест этымалагічнага ‑а‑) пры перанясенні націску (бо́ўтанка → (баўта́нка) → баўто́нка). Усё да баўтаць, боўтаць (гл.). Таксама гібрыдным здаецца і рус. дыял. (пск.) болтонка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)