баявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. баявы́ баява́я баяво́е баявы́я
Р. баяво́га баяво́й
баяво́е		 баяво́га баявы́х
Д. баяво́му баяво́й баяво́му баявы́м
В. баявы́ (неадуш.)
баяво́га (адуш.)		 баяву́ю баяво́е баявы́я (неадуш.)
баявы́х (адуш.)
Т. баявы́м баяво́й
баяво́ю		 баявы́м баявы́мі
М. баявы́м баяво́й баявы́м баявы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вучэ́бна-баявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вучэ́бна-баявы́ вучэ́бна-баява́я вучэ́бна-баяво́е вучэ́бна-баявы́я
Р. вучэ́бна-баяво́га вучэ́бна-баяво́й
вучэ́бна-баяво́е		 вучэ́бна-баяво́га вучэ́бна-баявы́х
Д. вучэ́бна-баяво́му вучэ́бна-баяво́й вучэ́бна-баяво́му вучэ́бна-баявы́м
В. вучэ́бна-баявы́ (неадуш.)
вучэ́бна-баяво́га (адуш.)		 вучэ́бна-баяву́ю вучэ́бна-баяво́е вучэ́бна-баявы́я (неадуш.)
вучэ́бна-баявы́х (адуш.)
Т. вучэ́бна-баявы́м вучэ́бна-баяво́й
вучэ́бна-баяво́ю		 вучэ́бна-баявы́м вучэ́бна-баявы́мі
М. вучэ́бна-баявы́м вучэ́бна-баяво́й вучэ́бна-баявы́м вучэ́бна-баявы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лётна-баявы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лётна-баявы́ лётна-баява́я лётна-баяво́е лётна-баявы́я
Р. лётна-баяво́га лётна-баяво́й
лётна-баяво́е		 лётна-баяво́га лётна-баявы́х
Д. лётна-баяво́му лётна-баяво́й лётна-баяво́му лётна-баявы́м
В. лётна-баявы́ (неадуш.)
лётна-баяво́га (адуш.)		 лётна-баяву́ю лётна-баяво́е лётна-баявы́я (неадуш.)
лётна-баявы́х (адуш.)
Т. лётна-баявы́м лётна-баяво́й
лётна-баяво́ю		 лётна-баявы́м лётна-баявы́мі
М. лётна-баявы́м лётна-баяво́й лётна-баявы́м лётна-баявы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абстраля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак. (разм.).

Пабываць у баях, прывыкнуць да баявой абстаноўкі.

Навабранцы абстраляліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

боегало́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ло́вак, ж.

Частка снарада, баявой ракеты, якая ўключае зарад, узрывальнікі, часам сістэму саманавядзення.

Ядзерная б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

следапы́т, -а, М -пы́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто добра распазнае сляды, высочвае каго-н. па слядах.

Паляўнічы-с.

Разведчык-с.

2. Той, хто шукае сляды былых гістарычных падзей.

Юныя следапыты накіраваліся ў паход па месцах баявой славы.

|| прым. следапы́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гато́ўнасць ж., в разн. знач. гото́вность;

у баяво́й ~сці — в боево́й гото́вности;

вы́сказаць г. — вы́разить гото́вность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згрува́сціцца, ‑ціцца; зак.

Сабрацца ў бязладную масу, кучу. Салдаты завіхаліся, стараючыся хутчэй .. пусціць паток машын і баявой тэхнікі, якія згрувасціліся непадалёк на лясной дарозе. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выда́тнік, ‑а, м.

1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана.

2. Той, хто выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна. Выдатны баявой і палітычнай падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баяві́к, баевіка, м.

1. Член рабочай баявой дружыны ў 1905–1907 гадах. [Астапчык:] — Яго [лектара] заўсёды група нашых маладых баевікоў эскартуе — туды і назад, да самой хаты. Машара.

2. Кінафільм, які карыстаецца асаблівым поспехам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)