выдатнік, ‑а,
1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана.
2. Той, хто выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выдатнік, ‑а,
1. Навучэнец, які мае выдатныя адзнакі па ўсіх прадметах вучэбнага плана.
2. Той, хто выконвае сваю работу, абавязкі на выдатна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)