назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баро́даўніку | |
| баро́даўніку | |
| баро́даўнікам | |
| баро́даўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| баро́даўніку | |
| баро́даўніку | |
| баро́даўнікам | |
| баро́даўніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тое, што і рудзянец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рудзяне́ц, ‑нца,
Травяністая лекавая расліна сямейства складанакветных з бледнажоўтымі кветкамі;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рудзяне́ц ’травяністая лекавая расліна з бледна-жоўтымі кветкамі, барадаўнік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)