бардо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бардо́вы бардо́вая бардо́вае бардо́выя
Р. бардо́вага бардо́вай
бардо́вае
бардо́вага бардо́вых
Д. бардо́ваму бардо́вай бардо́ваму бардо́вым
В. бардо́вы (неадуш.)
бардо́вага (адуш.)
бардо́вую бардо́вае бардо́выя (неадуш.)
бардо́вых (адуш.)
Т. бардо́вым бардо́вай
бардо́ваю
бардо́вым бардо́вымі
М. бардо́вым бардо́вай бардо́вым бардо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бардо́вы разг. бордо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бардо́, нязм. і бардо́вы, -ая, -ае.

Цёмна-чырвоны.

Фарба бардо.

Бардовая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бардо́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і бардо ​2. За цёмна-зялёнай заслонай панічоў віднеліся бардовыя рамы вокан. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бордо́вый бардо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тьме́ныбардовы’ (драг., Сл. Брэс.). Да цьмя́ны (га), параўн. ст.-бел. тьмяность ‘цьмянасць, зацемненасць’ (1489 г., ГСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бурдо́выбардовы’ (Жд.), цёмна-чырвоны’ (Арх. Бяльк., слонім.), бу́рдавы (гл.) ’цёмна-чырвоны’ (Касп.). Рус. дыял. бурдо́вый ’тс’. Вытворнае ад бурда́ ’чырвонае віно’ (вядомае ў рус. гаворках) < бордо́ ’тс’ < франц. Bordeaux. Фасмер, 1, 244.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бардо́бардовы колер; віно’. Рус., укр. бордо́. Запазычанне з франц. мовы (бел., укр. праз рус.): франц. bordeaux ’віно з Бардо’ (ад назвы мясцовасці Bordeaux). Адсюль пазней утварылася назва колеру. Фасмер, 1, 193; Шанскі, 1, Б, 166–167. Франц. слова вядомае і ў іншых еўрап. мовах (і як назва колеру): ням. bordeaux, ісп. bordó, італ. bordò, венг. bordó. Гл. яшчэ MESz, 1, 344.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)