Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Verbum
анлайнавы слоўнікбало́нка
‘шыба; старонка кнігі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бало́нка | ||
| бало́нак | ||
| бало́нцы | бало́нкам | |
| бало́нку | ||
| бало́нкай бало́нкаю |
бало́нкамі | |
| бало́нцы | бало́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
бало́нка
‘парода сабак’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| бало́нка | ||
| бало́нак | ||
| бало́нцы | бало́нкам | |
| бало́нку | бало́нак | |
| бало́нкай бало́нкаю |
бало́нкамі | |
| бало́нцы | бало́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Блонь ’брушная плява’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бало́нка 1, ‑і,
1. Аконнае шкло, шыба.
2.
бало́нка 2, ‑і,
Парода маленькіх хатніх сабачак з доўгай мяккай шэрсцю.
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Бало́нка 1 ’прамавугольная клетка на матэрыі’ (
Бало́нка 2 ’парода сабак’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бало́нь ’абалонь, верхнія слаі драўніны’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бало́на 1 ’шкло ў раме’, бало́нка (
Бало́на 2, бало́нка ’палянка на нізкай лугавой мясціне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)