бага́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бага́жны бага́жная бага́жнае бага́жныя
Р. бага́жнага бага́жнай
бага́жнае
бага́жнага бага́жных
Д. бага́жнаму бага́жнай бага́жнаму бага́жным
В. бага́жны (неадуш.)
бага́жнага (адуш.)
бага́жную бага́жнае бага́жныя (неадуш.)
бага́жных (адуш.)
Т. бага́жным бага́жнай
бага́жнаю
бага́жным бага́жнымі
М. бага́жным бага́жнай бага́жным бага́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бага́жны бага́жный;

~ная ка́са — бага́жная ка́сса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бага́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да багажу (у 1 знач.). Багажная квітанцыя, каса. // Прызначаны для багажу (у 1 знач.). Багажны вагон. Багажнае аддзяленне.

2. у знач. наз. бага́жны, ‑ага, м. Чыгуначны служачы, які прымае і выдае багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бага́ж, -у́, м.

1. Запакаваныя для перавозкі рэчы пасажыраў, а таксама спосаб адпраўкі гэтых рэчаў.

Б. авіяпасажыра.

Адправіць рэчы багажом.

Ручны б.

2. перан. Запас ведаў, эрудыцыя.

Творчы б.

Б. ведаў.

|| прым. бага́жны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашто́ва-бага́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пашто́ва-бага́жны пашто́ва-бага́жная пашто́ва-бага́жнае пашто́ва-бага́жныя
Р. пашто́ва-бага́жнага пашто́ва-бага́жнай
пашто́ва-бага́жнае
пашто́ва-бага́жнага пашто́ва-бага́жных
Д. пашто́ва-бага́жнаму пашто́ва-бага́жнай пашто́ва-бага́жнаму пашто́ва-бага́жным
В. пашто́ва-бага́жны (неадуш.)
пашто́ва-бага́жнага (адуш.)
пашто́ва-бага́жную пашто́ва-бага́жнае пашто́ва-бага́жныя (неадуш.)
пашто́ва-бага́жных (адуш.)
Т. пашто́ва-бага́жным пашто́ва-бага́жнай
пашто́ва-бага́жнаю
пашто́ва-бага́жным пашто́ва-бага́жнымі
М. пашто́ва-бага́жным пашто́ва-бага́жнай пашто́ва-бага́жным пашто́ва-бага́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бага́жный бага́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярлы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Грамата, пісьмовы ўказ ханаў Залатой Арды (уст.).

2. Лісток на чым-н. з указаннем назвы, колькасці, месца вырабу, нумара і пад.

Багажны я.

Бутэлечны я.

3. перан. Шаблонная, стандартная (звычайна адмоўная), надта кароткая характарыстыка, ацэнка каго-, чаго-н.

Гатовыя ярлыкі.

Прыклеіць я. каму-н.

|| памянш. ярлычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 2 знач.).

|| прым. ярлы́чны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваго́н м. ваго́н;

тава́рны в. — това́рный ваго́н;

бага́жны в. — бага́жный ваго́н;

пасажы́рскі в. — пассажи́рский ваго́н;

мя́ккі в. — мя́гкий ваго́н;

цвёрды в. — жёсткий ваго́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярлы́к, ‑а, м.

1. Гіст. Грамата ханаў Залатой Арды, у якой выкладаліся распараджэнні хана адносна кіравання асобнымі падуладнымі ёй абласцямі. Ярлык на княжанне.

2. Уст. Пісьмовае распараджэнне на выдачу чаго‑н.

3. Лісток на чым‑н. з указаннем назвы, колькасці, месца вырабу, нумара і пад. Багажны ярлык. □ На многіх таварах не было ярлыкоў з цэнамі. «Звязда».

4. перан. Шаблонная характарыстыка каму‑, чаму‑н.; уласцівасць, якасць, якая прыпісваецца каму‑, чаму‑н. па традыцыі, звычны і пад. «У нас часам, як прыклеяць ярлык заводу ці чалавеку — канец. І як бы ні працаваў потым, нічога не паможа», — сумна падумаў Максім Сцяпанавіч. Карпаў.

•••

Вешаць ярлык гл. вешаць.

[Ад цюрк. ярлэк — загад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваго́н ваго́н, -на м.;

това́рный ваго́н тава́рны ваго́н;

бага́жный ваго́н бага́жны ваго́н;

пассажи́рский ваго́н пасажы́рскі ваго́н;

ваго́н-рестора́н ваго́н-рэстара́н;

мя́гкий ваго́н мя́ккі ваго́н;

жёсткий ваго́н цвёрды ваго́н;

трамва́йный ваго́н трамва́йны ваго́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)