аўчы́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аўчы́нка |
аўчы́нкі |
| Р. |
аўчы́нкі |
аўчы́нак |
| Д. |
аўчы́нцы |
аўчы́нкам |
| В. |
аўчы́нку |
аўчы́нкі |
| Т. |
аўчы́нкай
аўчы́нкаю |
аўчы́нкамі |
| М. |
аўчы́нцы |
аўчы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аўчы́нка ж., уменьш. овчи́нка;
◊ а. вы́рабу не ва́рта — погов. овчи́нка вы́делки не сто́ит; игра́ не сто́ит свеч;
не́ба з ~ку здало́ся — не́бо с овчи́нку показа́лось
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аўчы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Памянш. да аўчына.
•••
Аўчынка вырабу не варта — аб справе, якая не апраўдвае клопату.
Неба з аўчынку здалося гл. неба.
Перабраўся воўк у аўчынку гл. перабрацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аўчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.
Вырабленая авечая шкура.
Кажух з аўчын.
|| памянш. аўчы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
◊
Аўчынка вырабу не варта — аб справе, якая не апраўдвае клопатаў.
|| прым. аўчы́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
барано́к, -нка́, м.
Вырабленая аўчынка ягняці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
барано́к, ‑нка, м.
Вырабленая аўчынка баранчыка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
овчи́нка аўчы́нка, -кі ж.;
◊
овчи́нка вы́делки не сто́ит погов. не ва́рта аўчы́нка вы́рабу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́раб, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. вырабіць (у 1, 2 знач.).
2. Якасны бок апрацоўкі чаго‑н.
3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі. Ручны выраб скур. Машынны выраб дэталей. Рэчы хатняга вырабу. □ Перад.. [дзедам] стаяла лямпа на меднай падстаўцы свайго вырабу. Бядуля.
4. пераважна мн. (вы́рабы, ‑аў). Вырабленыя рэчы; прадукт працы. Галантарэйныя вырабы. Завод жалезабетонных вырабаў. □ [Вадзім Аляксандравіч:] — Скура і футра паўночнага аленя ідзе на розныя прамысловыя вырабы. В. Вольскі.
•••
Аўчынка вырабу не варта гл. аўчынка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́раб, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. вырабіць.
2. Якасны бок апрацоўкі чаго-н.
Медная ручка адмысловага вырабу.
3. Спосаб, від вытворчасці прадукцыі.
Ручны в. скур.
Рэчы хатняга вырабу.
4. пераважна мн. Вырабленыя рэчы, прадукт працы.
Металічныя вырабы.
◊
Аўчынка вырабу не варта (прымаўка) — справа, не вартая турбот.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
я́годка в разн. знач. я́гадка, -кі ж.;
◊
э́то цвето́чки, а я́годки впереди́ погов. гэ́та яшчэ́ краса́ (цвет), а я́гадкі бу́дуць; гэ́та то́лькі пачы́нка, а бу́дзе й цэ́лая аўчы́нка.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)