аўто́бусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўто́бусны аўто́бусная аўто́буснае аўто́бусныя
Р. аўто́буснага аўто́буснай
аўто́буснае
аўто́буснага аўто́бусных
Д. аўто́буснаму аўто́буснай аўто́буснаму аўто́бусным
В. аўто́бусны (неадуш.)
аўто́буснага (адуш.)
аўто́бусную аўто́буснае аўто́бусныя (неадуш.)
аўто́бусных (адуш.)
Т. аўто́бусным аўто́буснай
аўто́буснаю
аўто́бусным аўто́буснымі
М. аўто́бусным аўто́буснай аўто́бусным аўто́бусных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аўто́бусны авто́бусный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўто́бусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аўтобуса. Аўтобусны прыпынак. Аўтобусны рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыгу́начна-аўто́бусны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чыгу́начна-аўто́бусны чыгу́начна-аўто́бусная чыгу́начна-аўто́буснае чыгу́начна-аўто́бусныя
Р. чыгу́начна-аўто́буснага чыгу́начна-аўто́буснай
чыгу́начна-аўто́буснае
чыгу́начна-аўто́буснага чыгу́начна-аўто́бусных
Д. чыгу́начна-аўто́буснаму чыгу́начна-аўто́буснай чыгу́начна-аўто́буснаму чыгу́начна-аўто́бусным
В. чыгу́начна-аўто́бусны (неадуш.)
чыгу́начна-аўто́буснага (адуш.)
чыгу́начна-аўто́бусную чыгу́начна-аўто́буснае чыгу́начна-аўто́бусныя (неадуш.)
чыгу́начна-аўто́бусных (адуш.)
Т. чыгу́начна-аўто́бусным чыгу́начна-аўто́буснай
чыгу́начна-аўто́буснаю
чыгу́начна-аўто́бусным чыгу́начна-аўто́буснымі
М. чыгу́начна-аўто́бусным чыгу́начна-аўто́буснай чыгу́начна-аўто́бусным чыгу́начна-аўто́бусных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

авто́бусный аўто́бусны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэйс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шлях транспартнага сродку (судна, самалёта, аўтамабіля) па пэўным маршруце.

Аўтобусны р.

Дальнія рэйсы.

|| прым. рэ́йсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парк², -а і -у, мн. -і, -аў, м.

1. -а. Перасоўны склад для забеспячэння арміі.

Артылерыйскі п.

Гарматны п.

2. -а. Месца стаянкі і рамонту транспартных сродкаў.

Аўтобусны п.

Тралейбус ідзе ў п.

3. -у. Сукупнасць транспартных сродкаў рухомы састаў, а таксама наогул сукупнасць машын, механізмаў і пад.

Аўтамабільны п.

П. сельскагаспадарчых машын.

Танкавы п.

|| прым. па́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Часовы перапынак у якім-н. дзеянні, часовае спыненне чаго-н.

Зрабіць п. на паляне.

Скакаць без прыпынку.

2. Месца, дзе прыпыняецца аўтобус, трамвай, поезд і пад. для пасадкі і высадкі пасажыраў.

Аўтобусны п.

3. Месца, якое можа служыць прыстанішчам, прытулкам.

Знайсці сабе п.

Знакі прыпынку — графічныя знакі (кропка, коска, двукроп’е і г.д.), якія расстаўляюцца ў пісьмовай мове паводле пэўных правіл для сэнсавага і (часткова) інтанацыйнага члянення тэксту.

|| прым. прыпы́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

П. механізм.

П. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парк, ‑у і ‑а, м.

1. ‑у. Участак з прыроднымі ці штучнымі насаджэннямі, дарожкамі, алеямі, вадаёмамі, прызначаны для адпачынку. Парк маўчаў у перадвосеньскім зняменні, нават птушкі не гаманілі ў пабурэлым, але яшчэ густым лісці дрэў. Дуброўскі.

2. ‑а. Месца стаянкі і рамонту транспартных сродкаў. Трамвайны парк. Аўтобусны парк. □ Звініць на прыпынку апошні трамвай ля вакзала. — У парк адыходзіць, — кандуктарка ветла сказала. Вялюгін.

3. ‑у. Сукупнасць рухомага саставу чыгуначнага, аўтамабільнага і іншых відаў транспарту. А цяпер увесь .. парк — дваццаць трактараў, два камбайны, дзесяць жняярак... Сіўцоў. У танкавым парку, угледзеўшы новыя машыны, якіх да гэтага яшчэ ні разу не бачыў, Максім аж уздыхнуў ад хвалявання і нясцерпнай прагі падысці, пакратаць іх. Грамовіч.

•••

Заалагічны парк (сад) — навукова-асветная ўстанова, у якой трымаюць у клетках, вальерах ці на вялікіх пляцоўках дзікіх жывёл для дэманстрацыі іх і вывучэння.

[Англ. park.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)