ахало́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахало́джаны |
ахало́джаная |
ахало́джанае |
ахало́джаныя |
| Р. |
ахало́джанага |
ахало́джанай ахало́джанае |
ахало́джанага |
ахало́джаных |
| Д. |
ахало́джанаму |
ахало́джанай |
ахало́джанаму |
ахало́джаным |
| В. |
ахало́джаны (неадуш.) ахало́джанага (адуш.) |
ахало́джаную |
ахало́джанае |
ахало́джаныя (неадуш.) ахало́джаных (адуш.) |
| Т. |
ахало́джаным |
ахало́джанай ахало́джанаю |
ахало́джаным |
ахало́джанымі |
| М. |
ахало́джаным |
ахало́джанай |
ахало́джаным |
ахало́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахало́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахало́джаны |
ахало́джаная |
ахало́джанае |
ахало́джаныя |
| Р. |
ахало́джанага |
ахало́джанай ахало́джанае |
ахало́джанага |
ахало́джаных |
| Д. |
ахало́джанаму |
ахало́джанай |
ахало́джанаму |
ахало́джаным |
| В. |
ахало́джаны (неадуш.) ахало́джанага (адуш.) |
ахало́джаную |
ахало́джанае |
ахало́джаныя (неадуш.) ахало́джаных (адуш.) |
| Т. |
ахало́джаным |
ахало́джанай ахало́джанаю |
ахало́джаным |
ахало́джанымі |
| М. |
ахало́джаным |
ахало́джанай |
ахало́джаным |
ахало́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахало́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ахало́джаны |
ахало́джаная |
ахало́джанае |
ахало́джаныя |
| Р. |
ахало́джанага |
ахало́джанай ахало́джанае |
ахало́джанага |
ахало́джаных |
| Д. |
ахало́джанаму |
ахало́джанай |
ахало́джанаму |
ахало́джаным |
| В. |
ахало́джаны (неадуш.) ахало́джанага (адуш.) |
ахало́джаную |
ахало́джанае |
ахало́джаныя (неадуш.) ахало́джаных (адуш.) |
| Т. |
ахало́джаным |
ахало́джанай ахало́джанаю |
ахало́джаным |
ахало́джанымі |
| М. |
ахало́джаным |
ахало́джанай |
ахало́джаным |
ахало́джаных |
Кароткая форма: ахало́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ахало́джаны
1. охлаждённый, осту́женный, прохлаждённый;
2. с.-х. прохоло́женный;
1, 2 см. ахаладзі́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ахало́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад ахаладзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прохоло́женный прахало́джаны, ахало́джаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прохлаждённый прахало́джаны, ахало́джаны; асту́джаны; см. прохлади́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
охлаждённый
1. ахало́джаны;
2. перен., уст. хало́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сцюдзёны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Які мае нізкую ці адносна нізкую тэмпературу; халодны (пра паветра, вецер і пад.). Вада ў .. [рэчцы] сцюдзёная, крынічная, чыстая, як крышталь. Новікаў. Хвілін праз сорак, у дадатак да ўсіх нашых няшчасцяў, мы [лётчыкі] трапілі ў густы сцюдзёны туман. Шамякін. Пуста і холадна цяпер там [на месцы сустрэчы], вербы атрасаюць апошняе лісце, сцюдзёны вецер вее ад ракі. Чарнышэвіч. / Пра цела, часткі цела. Лоб быў сцюдзёны, і Алег пакрыў яго далонню, а потым пачаў хукаць, грэць сваім дыханнем. Ермаловіч. [Ногі] былі дужа азызлыя, нібы падпухлыя, і дужа сцюдзёныя. Быкаў. // Які характарызуецца нізкай тэмпературай (пра пагоду, пару і пад.). У верасні ночы бываюць сцюдзёныя. Галавач. Іх [сяброў] прывялі за дрот зімой сцюдзёнай. Аўрамчык. У сцюдзёную зімовую пару аўтаматчыкі станавіліся на лыжы і рабілі рэйды ў тыл ворага. «Звязда». // Які не ацяпляецца; не ўцеплены (пра памяшканне). У доўгай, бы пуня, сцюдзёнай будыніне, апрача залы са сцэнай, былі два пакойчыкі. Мядзёлка. // Пазбаўлены цеплыні (пра рэчывы, прадметы, з’явы). Калючым сцюдзёным снегам гарэзна сыпле ў твар [вецер], сячэ, як шротам. Якімовіч. Сцюдзёная раса абмывае ногі, аж ломіць у суставах. Гамолка. // Ахалоджаны. Сцюдзёны квас.
2. Звязаны з адчуваннем холаду, з уяўленнем аб холадзе. Сцюдзёнае неба. / Пра цемень, сінь і пад. Ранак сустрэў Свету сцюдзёным блакітам чыстага неба. Гарбук. [Вочы старога рыбака] наглядзеліся за век і на яснае сонца, якога так шмат бывае на крынічна-празрыстай азёрнай вадзе, і на сцюдзёную чорную цемрадзь. Брыль. // перан. Які нагадвае па колеру лёд, глыбіню вады, паветраную прастору. Калі адцвітае яна — пяшчотна сіняя сцюдзёная краска — тады жыццё адкрывае ўсе вокны. Лынькоў.
3. Які не вылучае цяпла; не выклікае адчування цяпла (пра месяц, зоркі). А там, на радзіме, марозам убраны У сцюдзёныя зоры стары медны бор. Танк. / Пра зару, святло і пад. Калі ж разліўся ў роднай шыры Сцюдзёным сполахам усход, Ужо над пожнямі у вырай Вандроўнік-жораў вёў свой род. Кірэенка. / у вобразным ужыв. Гарэла каліна ў сцюдзёным агні. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)