ахало́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахало́джаны ахало́джаная ахало́джанае ахало́джаныя
Р. ахало́джанага ахало́джанай
ахало́джанае
ахало́джанага ахало́джаных
Д. ахало́джанаму ахало́джанай ахало́джанаму ахало́джаным
В. ахало́джаны (неадуш.)
ахало́джанага (адуш.)
ахало́джаную ахало́джанае ахало́джаныя (неадуш.)
ахало́джаных (адуш.)
Т. ахало́джаным ахало́джанай
ахало́джанаю
ахало́джаным ахало́джанымі
М. ахало́джаным ахало́джанай ахало́джаным ахало́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахало́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахало́джаны ахало́джаная ахало́джанае ахало́джаныя
Р. ахало́джанага ахало́джанай
ахало́джанае
ахало́джанага ахало́джаных
Д. ахало́джанаму ахало́джанай ахало́джанаму ахало́джаным
В. ахало́джаны (неадуш.)
ахало́джанага (адуш.)
ахало́джаную ахало́джанае ахало́джаныя (неадуш.)
ахало́джаных (адуш.)
Т. ахало́джаным ахало́джанай
ахало́джанаю
ахало́джаным ахало́джанымі
М. ахало́джаным ахало́джанай ахало́джаным ахало́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахало́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахало́джаны ахало́джаная ахало́джанае ахало́джаныя
Р. ахало́джанага ахало́джанай
ахало́джанае
ахало́джанага ахало́джаных
Д. ахало́джанаму ахало́джанай ахало́джанаму ахало́джаным
В. ахало́джаны (неадуш.)
ахало́джанага (адуш.)
ахало́джаную ахало́джанае ахало́джаныя (неадуш.)
ахало́джаных (адуш.)
Т. ахало́джаным ахало́джанай
ахало́джанаю
ахало́джаным ахало́джанымі
М. ахало́джаным ахало́джанай ахало́джаным ахало́джаных

Кароткая форма: ахало́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахало́джаны

1. охлаждённый, осту́женный, прохлаждённый;

2. с.-х. прохоло́женный;

1, 2 см. ахаладзі́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахало́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ахаладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прохоло́женный прахало́джаны, ахало́джаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прохлаждённый прахало́джаны, ахало́джаны; асту́джаны; см. прохлади́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охлаждённый

1. ахало́джаны;

2. перен., уст. хало́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцюдзёны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які мае нізкую ці адносна нізкую тэмпературу; халодны (пра паветра, вецер і пад.). Вада ў .. [рэчцы] сцюдзёная, крынічная, чыстая, як крышталь. Новікаў. Хвілін праз сорак, у дадатак да ўсіх нашых няшчасцяў, мы [лётчыкі] трапілі ў густы сцюдзёны туман. Шамякін. Пуста і холадна цяпер там [на месцы сустрэчы], вербы атрасаюць апошняе лісце, сцюдзёны вецер вее ад ракі. Чарнышэвіч. / Пра цела, часткі цела. Лоб быў сцюдзёны, і Алег пакрыў яго далонню, а потым пачаў хукаць, грэць сваім дыханнем. Ермаловіч. [Ногі] былі дужа азызлыя, нібы падпухлыя, і дужа сцюдзёныя. Быкаў. // Які характарызуецца нізкай тэмпературай (пра пагоду, пару і пад.). У верасні ночы бываюць сцюдзёныя. Галавач. Іх [сяброў] прывялі за дрот зімой сцюдзёнай. Аўрамчык. У сцюдзёную зімовую пару аўтаматчыкі станавіліся на лыжы і рабілі рэйды ў тыл ворага. «Звязда». // Які не ацяпляецца; не ўцеплены (пра памяшканне). У доўгай, бы пуня, сцюдзёнай будыніне, апрача залы са сцэнай, былі два пакойчыкі. Мядзёлка. // Пазбаўлены цеплыні (пра рэчывы, прадметы, з’явы). Калючым сцюдзёным снегам гарэзна сыпле ў твар [вецер], сячэ, як шротам. Якімовіч. Сцюдзёная раса абмывае ногі, аж ломіць у суставах. Гамолка. // Ахалоджаны. Сцюдзёны квас.

2. Звязаны з адчуваннем холаду, з уяўленнем аб холадзе. Сцюдзёнае неба. / Пра цемень, сінь і пад. Ранак сустрэў Свету сцюдзёным блакітам чыстага неба. Гарбук. [Вочы старога рыбака] наглядзеліся за век і на яснае сонца, якога так шмат бывае на крынічна-празрыстай азёрнай вадзе, і на сцюдзёную чорную цемрадзь. Брыль. // перан. Які нагадвае па колеру лёд, глыбіню вады, паветраную прастору. Калі адцвітае яна — пяшчотна сіняя сцюдзёная краска — тады жыццё адкрывае ўсе вокны. Лынькоў.

3. Які не вылучае цяпла; не выклікае адчування цяпла (пра месяц, зоркі). А там, на радзіме, марозам убраны У сцюдзёныя зоры стары медны бор. Танк. / Пра зару, святло і пад. Калі ж разліўся ў роднай шыры Сцюдзёным сполахам усход, Ужо над пожнямі у вырай Вандроўнік-жораў вёў свой род. Кірэенка. / у вобразным ужыв. Гарэла каліна ў сцюдзёным агні. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)