афіцы́йны, -ая, -ае.

1. Урадавы або службовы.

Афіцыйная асоба.

А. дакумент.

2. Зроблены па ўстаноўленай форме, з захаваннем усіх правіл і фармальнасцей.

А. тон.

Афіцыйнае запрашэнне.

|| наз. афіцы́йнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афіцы́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афіцы́йны афіцы́йная афіцы́йнае афіцы́йныя
Р. афіцы́йнага афіцы́йнай
афіцы́йнае		 афіцы́йнага афіцы́йных
Д. афіцы́йнаму афіцы́йнай афіцы́йнаму афіцы́йным
В. афіцы́йны (неадуш.)
афіцы́йнага (адуш.)		 афіцы́йную афіцы́йнае афіцы́йныя (неадуш.)
афіцы́йных (адуш.)
Т. афіцы́йным афіцы́йнай
афіцы́йнаю		 афіцы́йным афіцы́йнымі
М. афіцы́йным афіцы́йнай афіцы́йным афіцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афіцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. афіцы́йны афіцы́йная афіцы́йнае афіцы́йныя
Р. афіцы́йнага афіцы́йнай
афіцы́йнае		 афіцы́йнага афіцы́йных
Д. афіцы́йнаму афіцы́йнай афіцы́йнаму афіцы́йным
В. афіцы́йны (неадуш.)
афіцы́йнага (адуш.)		 афіцы́йную афіцы́йнае афіцы́йныя (неадуш.)
афіцы́йных (адуш.)
Т. афіцы́йным афіцы́йнай
афіцы́йнаю		 афіцы́йным афіцы́йнымі
М. афіцы́йным афіцы́йнай афіцы́йным афіцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афіцы́йны официа́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўстаноўлены ўрадам, адміністрацыяй, службовай асобай, выходзіць ад іх. Афіцыйная прапаганда. Афіцыйная асоба. Афіцыйны дакумент.

2. Зроблены па ўстаноўленай форме, з захаваннем усіх правіл, фармальнасцей. Афіцыйны прыём. Афіцыйнае запрашэнне. // перан. Халодна-ветлівы, стрыманы. Шчыра кажучы,.. [Лявонку] падабаўся афіцыйны тон размовы. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́тліва-афіцы́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тліва-афіцы́йны ве́тліва-афіцы́йная ве́тліва-афіцы́йнае ве́тліва-афіцы́йныя
Р. ве́тліва-афіцы́йнага ве́тліва-афіцы́йнай
ве́тліва-афіцы́йнае		 ве́тліва-афіцы́йнага ве́тліва-афіцы́йных
Д. ве́тліва-афіцы́йнаму ве́тліва-афіцы́йнай ве́тліва-афіцы́йнаму ве́тліва-афіцы́йным
В. ве́тліва-афіцы́йны (неадуш.)
ве́тліва-афіцы́йнага (адуш.)		 ве́тліва-афіцы́йную ве́тліва-афіцы́йнае ве́тліва-афіцы́йныя (неадуш.)
ве́тліва-афіцы́йных (адуш.)
Т. ве́тліва-афіцы́йным ве́тліва-афіцы́йнай
ве́тліва-афіцы́йнаю		 ве́тліва-афіцы́йным ве́тліва-афіцы́йнымі
М. ве́тліва-афіцы́йным ве́тліва-афіцы́йнай ве́тліва-афіцы́йным ве́тліва-афіцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

официа́льный афіцы́йны, афіцыя́льны разг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўдые́нцыя, -і, ж.

Афіцыйны прыём у высокапастаўленай дзяржаўнай асобы.

Даць аўдыенцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фармакапе́я, -і, ж. (спец.).

Афіцыйны звод правіл, якім кіруюцца фармацэўты пры падрыхтоўцы, праверцы, захоўванні, назначэнні лякарстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўафіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Не зусім афіцыйны; афіцыйны да некаторай ступені. Напаўафіцыйная размова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)