афе́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афе́рта афе́рты
Р. афе́рты афе́ртаў
Д. афе́рце афе́ртам
В. афе́рту афе́рты
Т. афе́ртай
афе́ртаю		 афе́ртамі
М. афе́рце афе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

афе́рта ж., юр. офе́рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

офе́рта юр. афе́рта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)