афе́рта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. афе́рта афе́рты
Р. афе́рты афе́ртаў
Д. афе́рце афе́ртам
В. афе́рту афе́рты
Т. афе́ртай
афе́ртаю		 афе́ртамі
М. афе́рце афе́ртах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

афе́рта ж., юр. офе́рта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

афе́рта ж. камерц. Offérte f -, -n;

валю́тная афе́рта fréie Offérte;

цвёрдая афе́рта féste Offérte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

афе́рта

(с.-лац. offerta = ахвяра)

прапанова адной асобы другой асобе заключыць здзелку з дакладным пералікам усіх яе ўмоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

афе́рта

(с.-лац. offerta = ахвяра)

прапанова адной асобы другой асобе заключыць здзелку з дакладным пералікам усіх яе ўмоў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

офе́рта юр. афе́рта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ángebot

n -(e)s, -e

1) прапано́ва, прапанава́ны вы́бар; камерц. афе́рта

~ und Náchfrage — эк. по́пыт і прапано́ва

ein ~ máchen — прапанава́ць здзелку

2) першая [зыхо́дная] цана́ (на таргах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)