Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
атушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
атушу́ |
ату́шым |
| 2-я ас. |
ату́шыш |
ату́шыце |
| 3-я ас. |
ату́шыць |
ату́шаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
атушы́ў |
атушы́лі |
| ж. |
атушы́ла |
| н. |
атушы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
атушы́ |
атушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
атушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
атушы́ць сов., разг. притуши́ть; потуши́ть, затуши́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
атушы́ць, атушу, атушыш, атушыць; зак., што.
Разм. Прымусіць атухнуць; патушыць. Атушыць агонь. // перан. Паслабіць развіццё якога‑н. працэсу, дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тушы́ць¹, тушу́, ту́шыш, ту́шыць; ту́шаны; незак., што.
1. Спыняць гарэнне чаго-н.; гасіць.
Т. касцёр.
Т. лямпу.
2. перан. Аслабляць, памяншаць.
Т. спрэчку.
Т. злосць.
|| зак. затушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, атушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны, абтушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны і патушы́ць, -ушу́, -у́шыш, -у́шыць; -у́шаны.
|| наз. тушэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ату́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад атушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абтушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; зак., што.
Разм. Тое, што і атушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Ату́шаны, оту́шаный ’уцеплены’ (Клім.). Дзеепрыметнік ад дзеяслова *атушыць ’уцяпліць’, звязанага з захаваным ва ўкраінскай мове тушкува́ти шчыльна закрываць, укутваць’; параўн. тушыць ’гатаваць ежу ў закрытым посудзе’ (Нас.). Гл. тушыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)